Graag vraag ik je aandacht voor het het-woord. Het onzijdige zelfstandig naamwoord heeft het zwaar. Heel zwaar. Zijn aanwezigheid wordt ontkend. Zijn geslacht doodgezwegen. Tijd voor een hulpactie!
Een kind die
Kijk eens naar de meneer in het plaatje hieronder. Een afbeelding uit een verstripte roman, uitgegeven bij een respectabele uitgeverij, keurig vertaald naar het Nederlands, lovend besproken in een kwaliteitskrant. Maar wat staat er in het praatwolkje?
De meneer heeft het over een kind die een lolly heeft gekregen. Klopt dat? Nee natuurlijk: het woordgeslacht van kind is onzijdig. Dus hadden de respectabele uitgeverij, de keurige vertaler en desnoods de kwaliteitskrant een blinde vlek. Hier had een kind dat moeten staan.
Deze product
Jammer genoeg is de stripmeneer hierboven geen uitzondering. Waar je ook kijkt, steeds meer schrijvers vergeten dat er het-woorden bestaan, waarnaar je verwijst met het en dat. Zoals de copywriter van een webshop:
Als u niet tevreden bent over het bestelde product, kunt u deze binnen 14 dagen retourneren. Vul daarvoor het retourformulier in en voeg deze bij uw retourzending. Goed of fout? Bekijk het antwoord onder de afbeelding.Bron: Uur U, De verbeelding aan de macht
Deze product? Deze retourformulier? Fout natuurlijk, en opnieuw een brute ontkenning van het onzijdige woordgeslacht. Als die ontwikkeling zo doorgaat, dan verdwijnt straks zelfs het onzijdige lidwoord. Dan hebben we het over de product en de formulier.
Laten we 'het' helpen
Het is tijd voor een steunbetuiging. Lief onzijdig woord, je hebt het zwaar. Maar weet dat er nog mensen zijn die aan je denken. Die je verdedigen als je in het gedrang komt. Waar we het kunnen, zullen we je in ere herstellen. Dat is de belofte die we doen en het woord dat we je geven.